«Of Lies and Rain» — гэта надзейная асобная гульня для віртуальнай рэальнасці, якая пераўзыходзіць усе чаканні. Яна добра прадуманая, візуальна прывабная і прыгожа аформленая. Майце гэта на ўвазе, бо гульня ўсё яшчэ знаходзіцца ў раннім доступе і будзе там каля года. У гульню ўжо цалкам можна гуляць, і, здаецца, у ёй не будзе новага кантэнту, але, здаецца, ёй усё яшчэ патрэбна шмат дапрацоўкі.
Сюжэт не зусім бліскучы, але ў ім ёсць некалькі цікавых паваротаў. Апавяданне гульні ставіць вас у ролю Адама, апошняга чалавека, дастаткова адважнага, каб выйсці на вуліцу пасля падзення цывілізацыі. Ваш свет быў захоплены злым штучным інтэлектам, які мае намер знішчыць апошнія рэшткі чалавецтва, прымусіўшы астатніх выжылых схавацца ў падземных паселішчах. Цяпер вы будзеце змагацца, каб вярнуць сваё мінулае і выратаваць чалавецтва ад мяжы знікнення.
У «Of Lies and Rain» шмат успамінаў і дыялогаў, якія варта прачытаць і абдумаць. Пры перакладзе я правёў больш за тры гадзіны, чытаючы ўспаміны, як кнігу. Збіраць і чытаць іх усе важна, каб скласці цэласную карціну. Аднак, уся сутнасць зводзіцца да адной нататкі. Спадзяюся, распрацоўшчыкі размясцілі яе на бачным месцы ў канцы гульні, каб усе ўсё зразумелі. Хто галоўны герой, хто штучны інтэлект, і хто ўсе гэтыя людзі…
Я гуляў у гульню на HP Reverb G2, выкарыстоўваючы драйвер Oasis для Windows Mixed Reality і Meta Quest 3. Што да геймплэю, гэта шутэр ад першай асобы, дзе мы страляем па ворагах, вырашаем фізічныя галаваломкі ў стылі Алікс, ці проста — падкладаем пад дзверы тую скрынку ці бляшанку, каб яны не зачыніліся, ці — як адчыніць гэтыя дзверы? Разбіваем шкло рукой і адкрываем ручку з другога боку.
У асноўным, думаеш пра жыццё, пакуль разгадваеш усё гэта. Ёсць яшчэ ўвесь гэты ўзлом і электронныя адмычкі і ўсё такое. Праўда, пазней будзеш праклінаць гэтыя замкі, як я. Спачатку гэта весела, але потым, па меры павышэння складанасці, становіцца сумна, і ты траціш дваццаць хвілін на іх узлом. А можа, я нешта прапусціў… Дадайце сюды перыядычныя выхады ў «кіберпрастору», дзе ў нас ёсць свой уласны набор «зброі», і там нам трэба змагацца з ворагамі і разгадваць галаваломкі. Некаторыя крытыкі нават лічаць гэтую «кіберпрастору» лепшай часткай гульні. Механіка цікавая, але складаная, бо зброя недакладная, прынамсі без паляпшэнняў.